A TURÁNI KULTÚRA JELLEMVONÁSAI ÉS JELENTŐSÉGE
|
|
|
- Brigitta Balázs
- 7 évvel ezelőtt
- Látták:
Átírás
1 r r. f A TURÁNI KULTÚRA JELLEMVONÁSAI ÉS JELENTŐSÉGE IRTA: DARKÓ JENŐ dr. gy- n Y r «tanár BUDAPEST,
2 Ez a különlenyomat megjelent A Magyar Tanítók Könyvtára első»előadások * e. kötetében
3 VIII. IDŐSZERŰ KÉRDÉSEK DAEKÓ JENŐ dr.: A TURÁNI KULTÚRA JELLEMVONÁSAI ÉS JELENTŐSÉGE. Azon harcias nomádoknál, kik a Krisztus előtt a 7. századtól kezdve a középkor végóig a Dunától Keletszibériáig terjedő területen laktak, észrevehető a hadiszervezetnek és taktikának bizonyos hagyományos egysége. Annak a területnek a határai, melyen ezek a népek laktak, keleten a Kínai birodalom, nyugaton a Duna vonala, délen a Fekete-tenger, Kaukázus, Káspitenger, az iráni fensík és India északi széle, északon pedig kb. -az 55. szélességi fok, ámbár errefelé a határvonal bizonytalanabb. Ez óriási terület földrajzi középpontja a turáni síkság, Elő- Ázsia e hatalmas kiterjedésű pusztája, melyet az Aral-tóba ömlő két nagy folyó, az: Oxus és Jaxartes szelnek keresztül. Innen a turáni síkról indulnak ki e taktika már említett leghatalmasabb képviselői, ú. m. a pártusok dél felé, a skythák, hunok, avarok és türkök nyugat felé. Itt kereshetjük tehát a legvalószínűbben a kiinduló pontját,az e népekre és a hozzájuk hasonlókra annyira jellegzetes és közös taktikának, melyet éppen ezért összefoglaló néven talán leghelyesebb lesz turáni taktikának neveznünk, nem fajbeli, még kevésbbé nyelvbeli rokonságot értve ez elnevezésen, hanem bizonyos művelődésbeli közösséget, amint ez a haditaktikában s a^ ezzel szorosan összefüggő dolgokban tényleg jelentkezik. Hasonló utakon jár az archeológia, amidőn a római kort megelőző régiségekre nézve az Alsó-Dunától Szibéria belsejéig terjedő szoros összefüggést hangsúlyozza. Reinecke szerint Magyarországban, a Kárpátok külső szélén elterülő vidéken, a délorosz síkságon, a Kama mellékén és az Uraiban, odébb Szibériában a Tobol, Irtys, Ob és Jenisei vidékén, sőt azon túl is a Bajkál-tóig mindenütt ugyanazon fegyver- és szerszámformákat, ugyanazt a sajátos ornamentikát leljük meg. Ez az emlékcsoport nem áll belső kapcsolatban a Közép-Európában otthonos hall- statti s az egyenértékű északnémetországi sírmezők által kép- 329
4 viselt műveltséggel, épp oly kevéssé függ össze az előázsiai műveltségi körökkel. Minden köteles óvatosság és az óriási távol- Bagók ellenére is az archeológia kénytelen a leletek egyezéséalapján a Kárpátoktól az Altaiig és a Bajkál-tóig ethnikus egységet föltételezni. Az archeológiai leleteknek ez a hasonlósága folytatódik az említett területen a római kor alatti és utáni időben is. Magyarország területén s a délorosz síkságon előkerült nép vándorlási leletekben csak legújabban kezdi az archeológia biztosan elkülöníteni azokat az ismertető jeleket, melyek alapján a nagy hasonjlóságot mutató hún, avar, bolgár és magyar eredetű műtárgyakat egymástól meg lehet különböztetni. Mindezen leleteknek egymás közt és a skytha régiségekikel való szoros összefüggése, iuetve a művészi hagyománynak a skytháktól a hunokon és avarokon át a magyarokig terjedő folytonossága ma már általánosan elfogadott alapvető tétele az archeológiai kutatásnak. Teljes joggal beszélhetünk tehát egy nagy és egységes turáni kultúrkörről, a fent megjelölt geográfiai és kronológiai határok között, amelynek története és méretei csak most kezdenek a legújabb kutatások világánál kibontakozni, de amely a maga eredetiségénél és életrevalóságánál fogva önálló helyet követel magának a vele s&omszédos és kölcsönösségi viszonyban álló nagy kultúrák (kínai, ind, irjáni, görög, római) mellett. Ki lehet mutatni mindenekelőtt, hogy m a taktika, melyet fennebb említettünk, a turáni kultúrához: tartozó népeknek önálló alkotássa volt. E taktika két nevezetes és külön-külön ősidők óta ismeretes hadieszköznek, a lónak és nyílnak, illetve a lovaglásnak és nyilazásnak sajátszerű egyesítésében s mindjárt mesteri tökéletességre való emelésében állott. Az a mozgékonyságra és meglepetésre alapított hadi taktika, mely a nyilazásnak a lovaglással való egyesítésén nyugodott s 1 melynek megalapítói és felülmúlhatatlan mesterei a turáni kultúrkörhöz tartozó népek voltak, lassú és szívós küzdelem utájfc teljesien háttérbe szorította a perzsák, görögök és rómaiak közelre ható fegyverekkel folytatott, nehézkes és állóharcszerű harcmodorát s az ókor végéig terjedő idő alatt teljesen átalakította eme vezető kultúrnépek egész hadviselési rendszerét. A skythák r parthusok, hunok és avarok ellenállhatatlan fegyverén keresztül a turáni hadiművészet győzelmesen vonult be Európába és Elő- Ázisiába s ott mély és tartós hatású tényezőjévé vált a népek életének. Az így keletkezett új hadirend és taktika megmarad irányadó tényezőnek a középkor folyamán is.. Európa keletén a bizánci császárság tűzte ki soha cserbenem hagyott ideáljául ennek a taktikának a követését s valósított meg belőle a gyakorlatban annyit, amennyire körülményeinél fogva csak képes volt. Nyugaton a római császárság örökébe 330
5 lépő kelta és germán törzsek alkalmazkodnak ehhez a hadrendszerhez, melyet részben római közvetítéssel, részben a Hunokkal, avarokkal és magyarokkal való közvetlen érintkezésből ismernek! meg. A romanizált felteknél és germánoknál a középkor első felében megy végbe ez a folyamat, A hadügy eme gyökeres átalakulásának megvoltak a maga súlyos következményei, az állami és társadalmi élet minden vonatkozásában. Olyan lovas hadseregek szervezése, melyek az állandóság bizonyos jellegével bírva, bármely pillanatban teljes harci értékkel hadi készenlétbe helyezhetők, nem volt könnyű dolog. Szükség volt egy olyan társadalmi osztály kifejlesztésére, mely rendelkezik a s zükségeís anyagi eszközökkel arra, hogy fegyvereiről és lovairól s ezeknek eltartásáról s kiképzéséről maga gondoskodjék s minden anyagi gondtól menten szentelhesse magát a lovasharoos nehéz hivatásának. Ezt hozta meg a hűbériség a földbirtok-adományozással, mint a germánoknál nem eredeti, hanem másodlagos, gyökereiben idegen talajból fakadó jelenség. A germán hűbériség gyökerei is a turániakhoz vezetnek, de az intézmény felvirágzása nálunk sem történhetett másképen, mint legszorosabb alkalmazkodásban a germán nemzeti sajátságokhoz. Valamint az avar és magyar hadi taktika átvétele is tulajdonkép egy kompromisszum útján történt, melyben az átkölcsönzött új elemek szorosan hozzásimultak az ősi hadi szokásokhoz s azokat formálták, bővítették, új és értékesebb irányban, úgy az e népektől eltanult véderő-tartási módszer is kapcsolódott a már készí germán Gefolgschaft-rendszerhez, melynek privát kétoldali személyes szerződésszerű jellege rányomta a maga bélyegét az egész germán hűbéri intézményre. A hűbéri alapon megszervezett nyugateurópai lovas hadseregek csakhamar egy új, szorosan zárt és egészen különleges társadalmi osztálynak vetették meg alapját, az ú. n. lovagi rendnek. A hűbéri lovas serlegek tagjaiban az azonos jogok és kötelezettségek, a hasonló életmód, az állandó hadi készenlét és a harcnak sűrű gyakorlása, továbbá, az a jelentőség, melyet ez a Tend az egés'z állami életben képviselt, erős és egészséges testületi sízfellemet fejlesztett ki. Ez volt a lovagi szellem, melynek elsajátítása volt az ezen szellemben nevelt apródok lovaggá, ütésének előfeltétele s melyet a lovagok életük munkájával gyakorolva féltveőrzött hagyományként származtattak át utódaikra. A»lovagias«szellemet azonban nem a lovagkorban kölcsönözték a magyarok a nyugati népektől, hanem magukkal hozták az őshazából, mint lovas íjjász hadseregük s ezzel kapcsolatos hadiszervezetük és életmódjuk elmaradhatatlan tartozékát. A lovagiasságnak az a szelleme, melyet a magyarok ősi sajátságként hoztak magukkal ebbe a hazába, átragadt a forrásul szolgáló in- 331
6 terményekkel együtt a nyugateurópai népekre s a hadikultúráik keresztül megtermékenyítette egész művelődésüket. Nem szabad azonban elfelejteni, hogy a magyarok csak egy láncszem, bár minden jel szerint az utolsó és legfontosabb láncszem, valánaki abban a többévszázados folyamatban, melyben a turáni lovasszellem minden velejárójával együtt az európai kultúrát fokról-fokra teljesen átjárta és magához hasonlóvá tette. Az antik görög-római világ átalakulása egy új világba, mely a középkor folyamán ment végbe Európaszerte, a keresztyénség mellett főleg a turáni kultúra hatásának tulajdonítható. Ezt az. átalakuláist szokásban volt egészen a legújabb időkig úgy tekinteni, mint erős hanyatlást az antik kultúrához képest s nem. vették benne észre a teremtő újjászületés csíráit. A turániak mellett főleg Bizáncra várt az a feladat, hogy a turáni hatásokat az antik kultúra elemeivel összeegyeztesse, a kiegyenlítődést a kettő között megtalálja, s az új (a kettő összetételéből keletkezett) kultúrát Nyugatnak közvetítse. Ezeket a Keletről jövő kultúrelenieket régebben általában a perzsáktól eredőknek tekintették; a legújabb kutatások világánál azonban úgy áll a dolog,, hogy a perzsák itt csak közvetítők voltak, akik mai időszámításunk első századaiban közvetítették a turáni nomád népek kultúráját a görögöknek ési rómaiaknak, de a feltalálók, kiktől ez a kultúra a maga eredetiét vette a nomád turániak voltak. Erről a turáni kultúráról ma már nagynevű német, francia és orosz archeológusok (Reinecke, Kondakov, Rostovcav, Ebersölt stb.) is elismerik, hogy egészen sajátos, eredeti (sui generis) és igen régi kultúra volt, mely hosszú évszázadokig állt érintkezésben és egyúttal harcban a szomszédos (kínai, ind, iráni és görög-római) kultúrákkal s végül is győztesen került ki ebből a küzdelemből annyiban, hogy ezeket a szomszédos kultúrákat kényszerítette a hozzá való alkalmazkodásra, a saját létformáinak s művészi kifejező formáinak az elfogadására. Seho 7 se oly szembetűnő ez a hatás, mint a ruházat, a viselet tekintetében. A turáni lovas népek fegyverkabátja, melyből a magyar díszruha dolmánya is származott, Bizáncból kiindulva a középkor folyamán bejárta egiésfis Európát. A bizánci udvarban ezt skaramangion-tiak, illetve skaranikon-nak nevezték s díszkabátja volt a császártól kezdve az összes főembereknek. Gentile és Mantegna képeiből látjuk, hogy ez a viselet a XV. században Itáliában is ismeretes volt. Németországban is X XII. századi kéziratok miniatűrjeiből látjuk, hogy a dolmányhoz nagyon hasonló viselet uralkodott Nagy Károly udvarában, maga a császár és környezete viselte ezt lovagló ruhának s ez a szokás csak terjedt a XIII XV. századokban. Nem is szólva arról, hogjr a szerbeknél, horvátoknál, dalmatáknál és oláhoknál is már egyenesen magyar hatás alatt nagyon el volt terjedve az előkelők 332
7 körében ennek a lovas díszöltönynek a használata. Turáni eredetű a kabát is (kahbadion), mely eredetileg kaftánszerűleg hosszú lés bő felsőruha volt, valamint a csiosak, egy rövidebb felső ruha, mely egyenesen a kazároktól került Bizáncba. A s&űk nadrág és a csizma a hunoktól került Bizáncba s aminlj egy VI. századi történetíró, Proeopios, megjegyezte, mindjárt feltűnésekor meghódította a főváros lakosságát, úgy hogy csakhamar mindenki szűk nadrágot és csizmát kezdett hordani. Alz avar sátor, a hún függöny, és a magyar cserge (egy bőrből készült hordozható tábori fürdőkád) a bizánci császárok tábori felszerelésének mintául szolgáltak s szépen mutatják, hogy még a mindennapi élet apróbb használati tárgyaiban is menynyire szorosan alkalmazkodtak Bizáncban a turániaktól kölcsönvett mintákhoz. Mindezek a hatások együttvéve kézzelfoghatólag bizony ítják,, hogy a turáni kultúra igen jelentékeny mértékben termékenyítette meg az; ó- és középkorban az európai kultúrát. Az a lekicsinylés, mely csak nem is olyan régen Európaszerte fennállott a szittyák, hunok, avarok és magyarok műveltsége irányában,' midőn általában műveletlen, félvad népeknek nézték őket, akik minden kultúrájukat az európai népektől kapták, a legújabb kutatások világánál kezd helyet adni egy másik, helyesbített felfogásnak, mely úgy hangzik, hogy ezek a nomádok egy ősrégi és igen figyelemre iméltó eredeti kultúrának voltak a hordozói, mely százados küzdelmek során győzelmesen vonult be Előázsia és Európa népeinek kultúrájába s azt megtermékenyítette és átformálta. Kánk, magyarokra, mint a turáni kultúrának Európa közepén élő őseredeti képviselőire hárul az a feladat, hogy ősi kultúránknak ezt az európai jelentőségét a legapróbb részletekig teljesen felderítsük s azt többé elhomályosítani sem közöny, sem irigység, vagy rosszakarat által ne engedjük. 333
8 Lelt.
9 Felelős kiadó; Póterhidi József E. T. (Kaiás* éidekeltsóg) Budapest, V., 'Káfór-u* ő. Telefon: í-2'13-31.
Kutatási tárgykörök I. A történelemkutatás módszertana. 1. Régészet. 2. Őstörténet. 3. Családtörténet.
Kutatási tárgykörök ROVATREND a történelemtanár-továbbképzésünk tanrendje alapján I. A történelemkutatás módszertana. 1. Régészet. a. Ásatási tudnivalók, az ásatásig vezető út, ásatás. b. Temetőfeltárás,
ő Ö ő ó ő ó ő ő ó ő ő ő ó ő ú ó ő ú ő ú ő ő ú ó ő ő ú ő ő ő ú ú ű ú ő ó ő ű ó ő ő ú ő ő ő ú ú ő ó ű ő ő Ö úú ő ó ú Ö ó ó ő ő Ö ó ú ő ő ő ú ő ó ő ó Ö ó ú Ű ő ő ó ő ő ó ő ú Ö ú Ö ő ő ú ú ő ő ú ú ó ó ő ó
Ó Á Á Í Á ő ő ő ő ű ő Í ü ú ű ú ú ü ü ő ú ő ő ü ű ü ő ő ü ő ő ő ő ú Á Ú ú ő ő ő ő ú ú ü ő ő ú ú ő ü ü ü Í Í ő ü Á ő ő ő ú Í ü Ó Á Á Á ű Ó Á Á Í Á Á Í ü Í ü ő ő Ú ú ő Í ü ü Á ÍÁ ú Í ő Á Á Ó Á ú ő ő Á Ó
Í ó Ü Á Ü Ü Ü Ú Ü Ü Á Ü Ü Í Ü Ü Ü Ü Ü Ü Ü Ü Ű Ü Ü Í Í Ü Ü Ü Ü Ü Í Á ó Á Í Í Í Ü Á Í Í Ü Í Ü Ü Ü Í Ő Á Á Í Ü Ü Ü Ü Ü Ü Ü Ü Á Í Í Ü Ü Ü Ü Ü Ü Ü Ü Ü Ó Á Á Á Ü Í Á Ü Ü Í Í Ü Ü Ü Í Í Á Ü Ü Ü Ú Ü Ü Ü Ü Ü Ü Ü
É Ő É é ö í é í é í í Ú é é é í í ő ö ö é É Ó É Á í é ő é í í í Í Í í í É É É í é é í Í é Íő é í é í é í í Í ú é é ű í í é í í Í ö ö ő é ö ö é é í Á ő é é é í é Í ö é é é é é é ö Í ö é é é í í é ö í í
ű ű ű Í Í ű ű Í ű Í ű Ö Í Í Í Í Í Í ű Í Í Í ű Á Ü ű ű ű Í Ü Í ű Ú ű Í Ü Ü Í Í Á ű ű ű Ó Í Í Í Í ű Í Ü Á Ü Ú ű Ü Ü Á Ü Í Ü Á ű Í Í Í Í Ü Í ű ű Ü ű ű ű Í Ú ű Ü Í Ü Í ű Í Í Í Í Á Ü Ü Á ű Í Í Í Í ű Í Ú Á Ű
ő ő Í ű ő ő ű ő ő ű ő ő É Á ű ő ű ő ő ő ü Á ü ő ű ő ő ő ü ü ő ű ő ő ü ő ú ő ő ő ű ü ő ü ő ü ő ü ő ü ü ő ű ő ü ő ü ő ő ő ő ű ü ű Í Í ő ü ő Í ü ő ü ő ü ü ü ő ü ű ő ü ü ü ü ü ü ü ő ú ü ő ű ő ő ü ü ü ő ő ő
ú ű Í Í Í Ö Ő Ö Ú Ű Á Ó Á ő ő Í Í Á Á Í Í Ú Ö Á Á Í Á Á Ö Ö ÍÁ Ó Ö Ú Ó Á Á Á Ú Á Ú Á Ú Á Á Ö ő ő Í Ö Ü Ó Á Ö Ú Í ú Ü Í Í Í Ú ú Í Ö Í ú Ú ú Í úí ű Í Í ÍÓ Í ú Í Í ú Í Í Í Í Á Ű Á Ó Á Ú Ó Í Í Á Ü Í Í Ö Á
ú ú ü ű ü ü ú ú ü ű ü ü ú ú ü ü Í ű ű ü ü ü É ú ü ü ü ú ú ú ü ú ű ü ú ü ü Í ü ű ü ü ü Á ű ú ú ü ú Í ü ú Í ú ü ü Í ű Í ü ü É ü ü ü ú ü ü ü ü Í ú ü ű Á ü ü ú ú ü Í ü ű Í ú ú ü ü ü ú ü ű ú ú Á Í Í ú Í Í Í
Á Á Í Ő Í Ó Í Á Í Á Á ű ú Ő Ő Í ű Á Ó Ó ú ű ű Í ű ú Ú ú Á Á ú Í ű ú ű Á ú Ü Í ú Í ú ű ú Ú ú ű ú ú ú ú Á Á Á Ü Ö Á Á ú ú Á ú Á ú Á ú ű ú ú ű Á ú Í ú ú ű Ö Á Á Í ú ú ú Ú ú ú Í Á Á Í ú Á ú úí Á Á ú ú ú ú
Í Í í ő Í Ö Ú Á ó Á Á ő ó Á ü Ó ő ő ő Ö ú ő í ö ú ü Í í Ó ó Ó ú Í ó Ó Í Ú Ó Ő Ó ö Ó Őí ö ö í í ó Á őí ő ó ő í ú Í ó ó ó Í ö ő Ő í Ó ő Ó í Ó Ó ö ú ö ú ö ú ő Í í ó Ó Ó Úú ö Ő ö Ó ú ó ó ó Á í ó ó ö ú ö Ó
Napközi Otthonos Óvoda. 9. sz. melléklet
Napközi Otthonos Óvoda 9. sz. mellklet ö Ó ö ú ö í ú ű í í ü ö í í ö í ü ű ö ű ü ü í ö ú ü ö ű í ü ű ö í ü ö ö ü ö ö ü ö ö í ö ö ö ö í ú ö í ö ú í ö ü í ö ö í ü í ü ö ü í í í ú í ö ö ö í í ú ö í í ű ö
Ü Ö ó ó Í Ő Ü Í Á ó Á Ü Ü ó Ö Ű Á Í Ö ó ö ó Í Í Í ó ó ó ó Ő Ü Ö Ö Ü ó ó Ú Í Í Á Í Í Í Í Ö ó ó Í Ü Ü ó Í ó Ú Í Í ó Ú ó Ú Í Á Ü Ú Á ó Ö ö ó ó ó Í ü Á ó Ü ö ó Ö Ú Ö Í ó Í Ü ó Ú Í Í ö ó Ú Í Í ó ö Í ó Í ó
á Ó Ó Í Ő Ő Ő Ő Ű Ő ö Ő Ő Ő Ő Ú Ú Ő Ő Ű ó Í Ú Ő Í Ő Ú Í á ö á á á ó á ö ű Í á ó ő ö ü ő ő ő ó ó ó ű ó őá á á ő á ó ő ő ó ü ő Í ú ő á ö ő ő ő á ó Ú ó Í ó á Í ó ü ó á ö ü ó ö ö ó á ó á á Í á ü ó Ó Ü á ó
ó Ü Ú Á ó ú ó ú ó ó ú ó ő ó ó ó ó ő ő ú ó ó ú ő ü ő Ö ó ó Ó Á Ö Ü ó ő ó ó Ö Ö Ü Ö Ö Ö ő Ö Ö Á Í Ö Á Ö ő ő Ö Ú Ú ÁÍ Ó Á Á Ü Ó ő ú ú ű ó ó ó ó ő ú ú ő ó ó ó Ú Ö ú ű ü ű ü ú ú ű ü ű ü ó ő ó ú ó ű Í Í ó óí
ú ü Ü ó í Í í ű ő ő í í í ű ő ó ő ő ő ő ú ő ő í í ó ó ó ó ű ő ő í í ű ü ő ó ő ő ő ó í ő ő ő í ő í ó ü Íí ő ü ű ő ó ő í ő ő ő ó ű ó ó ű ő ő ő ű í ő ú ő ü ó ó ő ó ű ő Ó ü ó ő ű ű ű ő ó ű ő ű ő í ó ű ő ő
ó ü ó ó ó ü ó ó ó ó ó ó ó ó Á ó Ö ó ú ó ó ó ó ó ü ű ó ó ü ü ó ü ó ó ó ó í ó ó í ó ü ü ű í ó ó ó íí í í ó ü ó í ó í í í ó ó ó í ó ó í ó ó ü ó ó ü ó ó ó ű ü ó ű ü Ő í í ü í ü ú ű ó í ü ó í ó ü ó í í ó Ö
ő ő ü ú ó ü ő ü ó ó Ö ő ő ó ő ő ó ó ó ő Á ó ü ó ő ő ő ó ó ó ő ó ó í ó ő ő í ő í ő ó í í ú ó ó ó í ó ó ü í ú ő í ü ü í í ó ű ű ó ü ü í ő í ü í ó ő ő ü ű ű ű ó ü ő í ó ó ő í ú ü ő ú í ő í ő ő ó ó Ö Ö í ú
Á ö Ó ű ö Ő Ö ö ű í í í ö Ó ó ó ú í ö Ó ú ö ó ö í ö Ó í ö ó í í í ö Ó ó ó ó ö í í ö Ó ó í í í í ó Ó í í í ó ó í í ü í ü ö ó ó ö ó ó ö í ö ö ó ó ó í í ó í í ö í ú ö ö ó ú ű í í ú ó ö Ó ú ö ó ú ú ö ö ó í
ő ö ő ő ó ő ö ő ő ó ő ő ő Ü ő ő Ü ő ő ö ü ő ó í ó ő ő í ő Ü ó ö ő ő ö ö ó ö ü í ő ő ö ó ö ó ó ó ó ö Ü Ü ő ö ó ö ö ö ű ó ő ő ő ú ő ö ö ő ö ö ő ö Ü í í ó Ü ű ő ő í ó ö í ó ó Ü ö ö í ö ó ö ő ó ö ö í ö ú ö
í ő ú ó ü ő Á í ó ö ű ó ő Í ő ó ó í ó í ó í ó ó ó í ó ó ü ő í ü ó ó ő ő ü í ü ö ö í ó í ó ő ö ő ó ó ö ÁÍ Í ö ö ó ö ó ó ö ő ü ő ö Ő ó Í Í ő ö í ö ö í ó ő ö ö í ú í í ó ő ü ö ö í í ó í ő ó ü ő í ö ó í í
ó í ő ő Á ő ó í ő ű ő ó ö í ő ő ő ó í ő ó ü ö ü ö ü ő ü ö ű ő ó ö ö ö ő ü ü ő ö ü í ő ú í í ó ó í ö í ü ö ü ő ő ó ő ő ü ó ö ö ó ő ü ű ö ú Ó ő ő ü ü ő
í í ú í í Ö Ű Ö Ő Ó ö ő ü ü ö ú ú ő ő ő ő ő ő ö ö ú í ö ö ú ő Á ő ö ő ő ó ö ö í ő ü ő ő ő ő ü ű ö ő ó ő ő ő ü ü ö ő ü ö ő ő í ó í ő ő Á ő ó í ő ű ő ó ö í ő ő ő ó í ő ó ü ö ü ö ü ő ü ö ű ő ó ö ö ö ő ü ü
ö ÍÍ ö Ü Í ó ö ú ö ú Á ö ő ö Ú ö Ú ó ő ö ó ő ö ú ó ó ö ű ö ű ő ő ö ú ö Ú ú ű ő ö ö ú ö ú Á ó Ö Ú Ő ó ó ö ő ö ú ű ö Í ő ó ó ó ű ó ü ö ó ó ö ú ó ő ü Ü Ü Ü ü ő ó Ö Á ó ó Ü ő ü ő ó ö Ü Ö ó ü ő ó ü ó ő ó ó
ö Ö ü ö Ü Ö Ö í ó ü ü ö ö ö ö í ó Ö ö ö ö í í í ó Ő ü Ö í ö ü í í ó Ö Ö ü í ó í ü í ó ó ó ü ó ö ü óű ű ö ü ö ű ö ü ó Ü ö ö ú ü ö í ó ó ö ö í Ü ú Ú ü í í í ü ó ö ö í ú ó ó í ó ü ö Ö ö í Ő í ö ö ü ó ó í
ö ö ö ó ö ó ó ó ő ö ó ü ü ö ő ö í ő ü ü í Í ö ó Í ó ö ö ö ő ő í ó ö ü ő ő ó ú ü ó ö ú ú ü ó ü ó ó ó ö ü ü ó ö ő ó ö ó ő ő ö ü ó ó ü ú ő ó ú ö ö ú ö ö í ü ö ő í í ö ó ű ő ó ö ö ü ő ü ö ő ö ő ú ő ö ö ő ő
ü ö Ö ü ó ü ö ö Ö ü ü ö Ö ü ö ó ü ö ó í ó ö ö ó í ű ü ü í ó ö ü ö í ü ö ó ö ü ü ó ö í ö í ü Ő ö ű ü ö Ö ü ó ü ö
ö ü ü ö ü ó ü ü í ü ó ó ö ó ó ö ö ü ö ö ü í ü ü ü ö ó ü ö ü ú ö ö ö Ö ü ó ó ü ü ó ó ó ü ö Ö ü ó ü ö ö Ö ü ü ö Ö ü ö ó ü ö ó í ó ö ö ó í ű ü ü í ó ö ü ö í ü ö ó ö ü ü ó ö í ö í ü Ő ö ű ü ö Ö ü ó ü ö ö Ö
Í ú Ú Í Í Á Ú Á Á Ü Á ő Ö Á Ö ő ú ú ú ü ú ő ő ő ő Á Ü ő Ö ő Á Ő Ú Á Ú Á Ú ő Á Ö ű ű ú ú ú Í ú ú ű ő ő ő ő Ó ú Ü ú ú ű Í ő ú ú ő ü ő ú Í ú ű ü ű ü ú Í ű Í Í ü ű ü úí Í ő Í Í ú Á Í ű ő ű ú ú Ü ő ő Á Á Á
Á ü ö ű ü Ő Ó ú ü ö ö ö í ö ú ű í í í í öú í í ű í í ü í ú ö ö Á Á Á í ö ö ű í Ű í ű ö í ö ü ö Ő ü í ö ö ö í í ü ö ö í ü Á ö ú í ű Á ü í í ö Á í ö ű ö ö Á ű ö ü Á ö í í ö ö í ú Ú ö ö í í í í í í í í í
ú í ú ö í ö í ö í í ö í ű ű ö ü ü í ö ű ű ö ö ö ü ü ö ö í ú ö í ö ö ö í ü í ű ö ö í ű ö í ü ö ö ö ö ü í Í í ö ö í ö ű ö ö ü í ű ö í ö ú ű ö ű ű í ű ö ö ú ö ö ü ö ü ö ű ö ö ö ö ö ö í ö ö í ö ö í ö ö í ü
ő Ö Ú Ó Ö Á Á ö ő ő ű ő ö ő ő í Í ő ő ő ő í ö ö Á ő Í ö ü ö ő ő í ű Í ü ö ő í í Ö Á ö ö ű ö ő Ö Á ő ö ö ö í í ű ö ű í í ö Í ö ö í ö ü ő ö ö ő í í ü ö ö í ö í ü ö ö í í ö ö í ö í í í ö ö í ö ő ő ö ő ú í
Ö Ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö ö Ú ö ö ö ű ö Í Í ö ö ö Í ú ú ö ú ö ö ú ö Í ú ú ú ö ú ö ú ö ö Í ö Ü ú Ö ö Ü ú Á ú ú ö ú ú ö ú ú ú ö ö ö ű ű ö ö ö ú ö ö ö ö ú ú ú ú ú ú ö ű ö ö ö ú ö ú ú ö ö ú ú ö ú ö ú ö ú ö ú ú
ő ö ü ó ő ő ő ü ó ó ü ő Ü ó ő ő ó ó ó ő ő ő ő ó ő ő ő ő Í ú ö ö ü ó ő ü ü ó ő ő Ó ő ü ó ó ő ő ö ű ó ő ő ő ő ő ö ő ó ő ő ó ó ü ő ő Á ó ő ő ú ő ü ü ü ú ó ő ő Ö ő ü ó ü ó ő ő ö Ó ő Ü Ú ö ó ö ú ü ő ő ű ő ő
Ö ü ö ü ö Ö ü ö ö Ö í í ö ú ö ö í ö ö ö í ö ü ö ö ö í í í í ü ö í í ö ö ö Ö ö í ú Ü ö Ö ö Ü ü ü í ö í í ö í ö Ö ű ö ü í í í ö Ö ö ü ö ö í ö í ú ö Ő ö ö ü í ö ö í ö ö ü ö ö ö ö í í ü í ö ü ü ö Ő ö ö í ü
ö ö ö ő ő ó ő ö ö ü ő Á ó ő ö ö ő ő ö ö ő ü ü ű ű ó ü ü ó ő ü ü ő Ü Ü ó ö ű ó ő ö ö ü ü ü ű ű ó ü ü ó ő ü ü ő ü Ü ó ö ö ű ö ö ü ü ű ű ó ü ü ő ő ü ü ő ü ü ö ó ó ö ö ű ó ű ű ű ű ő ö ó ű ó ö ű Ú ö Í ö ó ü
Á Á Á Ó ő ő ő í ő ö í ő ő ó í ó í ö ú ű í ó í ö ö őí ö ö ó í ő Á Á ö ö ű ö ö ö ö ö í ö ő ő ö ö í ő ö Ö Ú É Á őí í ö ö ö ö ö ő ö ő ő Ó ú ö ö ó Á ö ö ö í ö í ö í ű ö ö ű ö É ö ú ö í ö ú ű ö ű ö ö ő ű Ö ő
ö í ő ő ő ö ö ö ö ö ő ő í ű ő ő ő ő ő í ű ő ő ő ű í ű ó ő ő ó ú ő ő ó ó í ó ö ö ö ő ő ő ő ú ú ó ö ö ő ő ű ö ö ú ó ó ó ö ú ő ó ö ő ő ö ő í ö ö í ő ö ő ö ő ö ú ő í ő ő ö ú ű ő ő ő ő í ö ö í í ú í ö ó ő ö
ú ű Í Í Ó ú ú ú ú Í ú ú ú ú ú ú Í ú ú ú ú ú ű Í ű ú ú ú Í ú ú ú É Ó Á Á Á É Á Á Á ú ű Á Á Á É ú É Á ű Á ű Á Á Á Á Á ú ú Á ú É Á É ű ű ú ű ú ű Í ű ú ú ú É Í É Í ú ú ű ú Í ú Í ű ű ú ű Í ú ú ú ú ű ú ú ú ű
Ó É Í ű ö ö ű í ö ö ö ö ö ö ö í ö ú ö í í ö í í í í ű ö í ö í ú Á Í Ó Á í ö ö ö ö ö ú Ú ö í í í ö ű ö ú ö Ú É É ö ú ö ö ú í í ú ú í ú ú í É ö É ö ú ú ú ö ú ö ú í É ö ö ö ö ö ö ú ö ö ú ú Á í ú ö Í ö í ö
ú ó ó ó ó ó ú ó í í ó í ú í ó í ú ó ű ú í Á ó í ó ó ó ó í í ó í í ó ó ó ó í ú ó ó í í í ó í ó í Ó Ö í ó ó ű í ó Ő ű í ó í í ó ű ű ú í ú í ó í ó í ó í í í í ó ú ó í ó í í Ő ű í ó í ó í ű ó ó ű ó ó ű í ó
ő ő ó ö ó ö ö ö í ü ó ó ú ó ó ő ő ő ó ó ó ő ő ó í ó ö ö Í ó ő ó ő ő ö ó ő ó ó ö í ö ö Í í ó ö í ő ó ő ö ó í ö ó ó ú ó ő í ú Í ó ö ó ő ó ó Í ó í ő ö ö Ú ö ö ó Í ő ö ö ő ó ő ő ú í ó ő í ó í Í í ö ő ó ő ő
Í ö Í ú Ú ö É Ú É Í Ó Ó ö ö ö Ö ú ú ú É Í É Í Ó Ú ö ö Ú É Í Ö ú ö ú ú Ö ú ű Í Ó ú Í ú Í Á É Í Ó Ö ö ú Ú Ö ö Ú É Í Ó É Í ú ű Í Í öé ö Í Í ú ú ű ö Í ú ű ö ú É ű ú ú Á ú Ö ú ú ö ö ú ű ú ö ö ö ö ú ű ú ö ú
Á É í í ő í í ő Í í Á í ő ő ö í í ö í ő í ú í í ú í ú Í ú í ú í ö Á ő í ő ő í í í í Ö ű í í Ó Ó í í ö ő ö Á í ö ü Ö í í íí í ő í í Ö ü ö í ő ö í í í Ó í í Ő ő Ó ö Í ü í í í ö ö í í Ó ő í ö ű Í í í í Í
ö ö Ö Ü ó í ö Ö ó ó ó ó í í ö ö ö í Ü Ü ö ö í í ó ö í ó ó ó ú ű ó ó ó ó ó ó ó ó ö ö í ó ó í ó ö ű ö ö ö í ú ú ó ó Ö ö ú ű ö í ó ó í í ú ö ö í ú ű ó ó ó ó ó ó ö ó í ú ű í í í ó ó ó ó í ó ó í ú ö ű í ö ó
ő ő ó ő ó ó ő ő ó ú ó ú ó ő ő ő ó ő ő ő ő ó Á ő Í ó ü ő ó ő ű ó ó ő ő ő ú ő ő ő ü ő ü ó ő ő ü ő ő ő ü ó ó ő ő ó ő ő ü ó ó ü ő ü ő ü ő ő ő ü ő ó ő ő ő ő ő ő ő ő ő ő ő ő Í ó ó ő ó ő ü ő ú ü ő ő ó ő ú ő
ö Ö í Ü ó í Á ö ű ö ű ö í ű ó ö í í ó ö Ö Á í ö Ö ö ö ü ő ö ű ö ű ö í ö ö ő ö ű ő ó ő ú ü ö ó ó ő ő ö ö Ö í Á ő ő ó ő ő ö őí ő í ő ö ő ö ő ó ó ö ő í ó í í ó í ő ó ó ó ó ű ű ö ó ü ö ö ő ó ö ö ü ő í ó ö
ó á í á á ő ű á á ö ű á ó í ő á ő í á ó á í í Í á ő ű á á ő á ö í ő á á á á á ó ö ó á ó á ó ó ó ö á á ö ű á ó í ö í á á É ő ö íí á ö í á á ö á ó ő ó ö á á á á ö á ő á ó á ö í á ó ü ó á ó ö á ó ű ö í ü
É ü ü ü ü ü ú ü ű ü ű ú ű ü ú ü ű ü ü ü ű É ü ű ű Í ú ü ű Í ú ű ü ü Í ú É É ú Á Á É Á Á Á Á Á Á Á É Á Á Á ú Á É É ű Á Á ű Á Á Á É Á Á Á ú Ó É É Ó ú ű É É Á ú Ó ü ű ü ú Í ű ú ű ű ű ű ű ű ú Í ű ü ű Í ű ü
Á í Á É í ü ő ö ö ó ó ó ö ó ő ő ö í ó ő ő ő ó í Á í ü ő í ó ő í ő ő ő ő ű ő ú ó ő í ő ő ó ó ő ó ü ó ö ő ő í ő ő ö ő ő í ő ő í ő í ű ő ó ü ő í ő í ő í ü ü í ő ő ö ö ü ó ú ó ú ű ő ö ö í í ú ű ö í ő ű ő Ú
ó ü Ó Ö ü ő ű ó ó ó ő ő í ő ó í ü ő ő ő ő ő ő í ó ű ő ő ó ő ó í ő ó ó ü ő ő ű ő ő ó ó ó ü Á ó ő Á Ó ü ő Á Ú ü ő ú ő í ű í ó Ú ő í í Ö Ü ő ű Ü Ő í Ó ű ő ő ő ó í ó ő Ü ó ő ő ő Ő ő í ó ű ő í ó ő ó ú ű ü Ő
É ű ó í ó í ó í ó í ó ó ú ö ó Ü Ü ó í Í Ú í ó í ó ö ó í ó í ü ó í ö ó ó Í ü ű ö ö ó ó ó ö ö í ó í í ó í í í í ó ó í ű í ó í ü ö ö ó ó ű ö í ó ú Ü ó í í ö Í ö ó ó ö í ö ú í í í ú í í ö ü ú ó í í í Á ö ü
Ü ö ö Ü í Ö ö ö í ö í ö Ö ú ö Í ö ú ö í ö í Ó í ö ü ö Ü Ü ü ö í Á Ü í ö Ü ü Ü Ü ö ö ö ű í Ü Ü ü í ö ö í ú ü ö í ö ö í Ú Ü Á Ü ö í í ü ö í ö ö ö í ü ü ö ü ö ü ö ö ö ü ö Ö ö ö í ö Ö ü ö ö í ű ö ö Ö ö Ö ö
ó ő ő ö Ö ő ü ö í í ó ó ő ó ö Ö ő ü í ö í ó ő ő ő ö ö ö ö ő Á í í ö ö ü ö ö ü ó í ő ű ö í ü ö ó í ő í í í ü í ó ü í ö ü ő ű Ő ü í ű ü ö ö ó ó í ü ö ö ő ü ö ő ü ó ő ü ő ü ü ő í ü ü ó ő ő ő í ő ö ó í ö ü
ü ű ú ó ó ó í ó ö í ö ö ó ü í ű ö ü í ú ö ü ö ü í ü ü ü ü ü ö í ö ó ö Á ö Á í í ú ö ö ó ü ü ü ü ö ö ó ö í í ú ü ü ö ö ű ö ö ö ü ú ó ó í ó ó ö í ö ó ú í í í ű í ú ó ö ü ó ó í í ó ö ö ó ö ö í Á ó ó Á ö ó
ú ú í í í í í ó ű í Ö Ú ó ő ő Ö í ó Ó ü Ó Ö í ó Ö íí í ó ó óó ó ó Ó ú ú ú í í ó í ő ó ó ú ú ú ú ó ó ó ó ú ú ő ó í ó ó Ü ú í ü í ü ű í Ü ú í ű í Ú í í í ú í ü Í ű í ü í í ü ú ü í í Í ó ó ó ú Í í ó ú í í
Ü É Ű É Á ó ó ó ó ó ó ü ű ű Í ó ű ü Ö ó ó ü ó ű ü Ö í ó ü ü í ü í ó ó ű ó ó ü ű í ó í ű ű ű ű í ű ű í í í í ü ü í í í ü ü í ü í ó ó í ó í í ó í ű ü ű ű ó ú í ó ó ű í ó ü ú ű ü ü Í ü ü í ű ű ü í ü í ű ó
ö í ó ó ó ú ó ó ó ö ö í ó ó ó ö í í ű í ó ú ó í ö ü ü ö í ü ű ö ö ö í ó ó ö ö í ó í í ó í ü ó ö ö í ü í í í í ö ö í ó ö ó ó ö ó ű ó ü ö ü ö ó ö ű ö ó í ó í í ó ó í ö ö ó ö í ö ó í ó ö í ü ó í ü í ű ó ó
Á Á Ő Í É É ó É ü ö í ő ő ő ű ő ó ő á ü á á á ó á á ő É ó ó ü á á á ó ó í á Á ó ű ő ó ü ö ó ö ö ő ö ó ú á á öó ő ó öí ő á í á ő á ö ö ó ö ő ű ö á ú ö ó ó ó á ü ö ö ü ó ö ó í ö ü á í á á í Í ü í íí ö í
Ó Ö ő ü í ö ö ó ö ü ó Ó Ö ő ü ó ó ó ö ö ó ó ó ö ö Ó Ö ő ü ű ö í ő ő ő ö í ö ó Ü í ö ó ü ö ő Ó Ö Ö í ö ö í ő ö ö ő ö ó ö ű ö ü ö ő íő ő ő Ó ó ö ü Ó Ö ö ü ö í í ő ő ú ö ő ó ó ú ó ó ó ó ö ő ö ö ü ö ö ű ö
ó Á Á É ó ó ó ó ű ó ó ú ó ó ú ü ó ó ó ü ó ó ó ó ó ó ü Í ű ó ű ú ü ű ó É ó ű ó ó ű ó ü ű ó ó ü ü ó ó ó ó Í ü ó ó ü ó ű ú ó ó ó ü ó ü ú ű ó ú Í Ú ű Í Ö ó Á Á Á Á É Á Á Á É ó ó ó ó ú ó ó ü ü ó ü ó ó ó ó ó
Ú ó ó É ó ó Ü ű Ü Ö Ö ő ő Ú ó Ü ó ő ű ő Ú ó ő Í ó Í ő ő ő ö ó ú ö ő ú ó ő ő Ü ö ö Ú ó Ú ó ó Ü ő ő ő Í ú ó ő ő ó ő ó Ö ő ó Ü Ü ű ó Ú ú ú Ü ő ő ő ú ó ú ó Ü Í ó Ü ó Ú ő Ö ö ö ö ű Ü ű ó ő Ú ó ö ó ő ó ú ú ő
Ü Ü Ü Ü É í Ú ő í Ó ő ő ő Ó í Ó ő í í ő ő ő ő ő Í ő ő Ó ő Ó ő í í Ó í Í ő ő í ő ő É Ó í í ő ő í í ő Ó í ő ő Ó Ó í Í ő Óí ő Ü Ü Ü Ű Ó í Ó ő ő Ó Í ő Ó í ő ő í í Ó Ó í í Ó Ó ő í ő Ó Ó ő í ő í ő ő í ő ő ő
Á Ó Á Á Ö Ő ó ó ü ő ő ó ö í ö ú ő ö ű ű í ü í ö ö ö ü ö ö ü ő ü ő ó ü ö í ó ú ü ó ő ü ü ő ó ú őü ű í ó ü í ő ő ú ó ö ü í ö ú ó í ö ö ö ú ö ő í ő ú ü í ó í ü ó ó ű ö ű ö ő ö ű ő ö Á ő ü ó í Á ö ó őí ú ö
Ő Á Ő É ö ö ö ö ú Á ö Ö ú ö Ö ö ö ű ú ú ö ö ö ö í í í ú ö í ö ű í í í í í í í ö í Í Í Á ö í Í ö í í Í ö É Ü ö Á í í ö ö ö í ö í ö ö í ö ű í í í í í í í Í ö í ö ö í Í Í ú í Í ú ö ú í í ú Í ö ö ú ö ö Í ö
Á ö ö Á ó ü É ó ö í ü í ó ó ö í ü ü ö í ö ó ó ó ö ú í í í í í ó ö ó ö ö Ö ö ó ü ü ó í ü ó í ü ó Á ó ó í ú ü ó ó ö ü ü ö ü í ü ó ó ö ó ó í ó ó ó ü ö ó ö ö ö ü ü ó ó ü ö í ü ü ü ü ó ó ü ó ü í ü ó ó ü ö ó
ő ö ő Ö ő ü ó ő ő ő ú ó ő ó ó ü ő ő í É ö ó í ó ó ú í í í ő ó í ö í ü ö ő ö ü ó ö ü ó Á ó ö í ó ó ú ó ó í ó ö ó ü í ő ú í ő ö í ő Á Á ő ő ő í í ő í ő í ó í ó ú ő ő ó ö ő ó í ő ö ő ő ü ó ö í ü ó ö í ö ő
É Ö É Ö Á Ü Ü ö ü ö Ö ü ó Ö ö í ü ü ü í ó ó ó Á ö ö Ö í ü ü ü í ü ü ö ü ü ó í í ó ö í í ü í ö Í ó Ó ü ó ó ó í ö ó ö ó ó í ó ü ó Ó ö Á ö ü ó í ö ó ó í í ö í ó ö ö í ö ö ü ü í ó ö ó í ú í ö ó ö ö ű ú í ü
ö É ú Á Á Á Á Á É ü É É Á É ö Ő Ó Á Ő Ó Ó Í Ó Á ö Á Á Á Á Á É ÁÉ Á Á Á É É Ú É Á Á Á É É Á Á Á Ö Ö É É É É É É ú Á É É Ó Á Ó Í Ó Á Á Á ú Á ö É É É É É ő Á Ú Í É Á ö Á É Í É Ő Ó Ó Á É Í Á É É ö É Á Ő Ó
í Í Ő í Ü ó ó Ó ó Ó Ó Ó ó Ó Á Ó Ü í í ó í Ó Ü í Ó Ó í ó ó ő ő í Ó í Í í Ő í ó í Ó ö ó ó Ö ó ó Á Á ó Á ó É ő í í ő í Í í í í í ó ó ó í Ó Á ö Ö í í É Ő Á ó Á Á É Í É ó í ő í ő Ó ó ó í ó ő ó ó í ó ő Ó ő í
Á Á Ő É Íő á á ö Í á Í ó ó ó á á á á á ó ö ő á ő ő á á ú á ó á á ő á ó á á ó ö ö á Á ő ó á ő á ö ó á ú Í É á Í á á ó á É á á Í ö á á á ó Í ő á ó á á ú á ó á ó ó ó ú á ú á ű á ű á ó ű á á ő á á Í á ó á
Á Á Ö Á Ó Ü ü Á Ó Á Á Á ú É É É É É É Á Á Ó Á Ó Ó Á Ö Ó Á Ó Á Á Ó Á Ú Ö Ö Á Ö Á Á Á É Á Á Á Á Á Á Á Á É Ó É Á Ó É Ó Á Ó É Ó É Á Ó Ö Ö Á Ó ö ö ú Ö Á É Ó Ú Á Á Ú Ó Ó Ó Á Á Á Á Ú Á É Á Á ö Á Í Á Á É Í
ú Í Ú É Á É É ú ú ü ü Í ÍÍ Á Í Í ú É Í ú ú Í Í ű ú ú ú ú ú ú ü ú Í ú Ö ü ú Í Í ü Í Í É ű ú Í Í Á ú Á Í ú ü Í ú Í ü Í Í ü Í ú Í Í Í Í ú Í Ú Í ü Í ü Í ú Ó Í ü Í É ú É ú Í ü Í ú ú ú ú Í ü ú Í ü ü É Í Í ú
ö ő Ö ő í ó ő ő ő ó ú ő ő ü ő ó ő í í ő ő ő ő ó ó ö ö ö ü ő ö í ó ó í ú í ő ö ö ö ő ö í ö ö ö ó ő ő ó ő ő í í í ö í ó í í ő ö í ö ó ó í ü ö ö ö í ü ó ö ő ő ö ó ű ó í ü ö ü ö ö í ó ö ő ő ó ő ó í ü í ő ö
É Ő É ö ó ó Ó Ö Ó ő ő ő ő ó ó ő ő ó ü ő ó ó ü ö ö Ó ó í í ú ó í ú ó í ü í ő ó ő ő í ö ü í Ó ó í ú ó í ú ó í ü ó ő ö ő ú ö ű ü ő ő í ó í ó í ő ó ő íü ö í ő ő ű ő ú ö ő ö ó ö ó ó ö ö ő ó ó ö ő ő ü ó ö ű
Ü Ü ó ó É í í É ó í ó ü ú ó ó í ú í ó ó í í ó ű í ó ú ü í ú ó í ü ó ó í í ü ó í ü ű ú Ö í ü ű ó í ú ű ó í Í ü ó Í ü ó ú ü ú í ü í ű ó í ü ü ü ü ó í Í ű ű í ü Í ű ó í ó ó ü ó ü ó ű ü í ű ó ü ó ó í í ü í
ó ű ü É ü ü í É ő É ü ü í ű ő í í ő ő ő ő í ő í ó ú ő ú ü Í ó ü ó í ü í ü ü ú ő ü í ü í ü ü ü Ü É É Ö ü Í í í ú ű ű ü í ú ó í í ó ü ű í ü Ü ü ő í ő ó ü í ó ü ü ű ü ú í ü ű ü ő ó ő í ü ú í ű ó ü ú ő Í ú
Ó Ú ü ü ó í ó í ó ó Ó É Ü Ö ü ü Ö ü ó í ó ü Ö ü ü Á ó ó Á ó ó Ö Ö ó í ü í ü Ö ű ű ü Ö ó ó í Ó ó ó Ö Ó Ö Ó ó ú í ü Ö í ó í í ó ü Ö Ö í Ó Ó Ó ó í Ö í ó í ü ó ó ó Ö ó í ű ó í ó ű ú ü ó Ó í í ó ó í ú ü ű ű
ó í í ó í ó í ó í í ó í ó ó í ó ó ó í í í ó ó ó ü í ó í í ó ó ó ó ó ó í í ó í ó í í íó í í ó ó ü ü ó őí ő ö Á ö ö í ü ó í í ő í ü ö Ű í ó ó ó ő í ű ő í ő ö ö í í ő ó ú ű ö í ü ö ó ő ó ü ó ö ö ó í ö ő ü
ö ö Ö ö Ö í ó ú ó Ö ó ö ű ü í ö ó í Ü ö Ü í ö ó ö ó ü ü ű ö ö ö ü ö ö ü ö ó ü ű í ö ó ó ó ü ű ö í ű ö ö ö ú í í ö í ö ü ű ö ö í ö ö ó ö Ö ó ö ö ü ö ö ű ö ó í ü ö í ó ö ó ö Ö ö ö ö í ö í ö ű í ó Ö ö ü ü
ö ű ö ú ö ú ü ü ü ü ü Í Í Ü ö ü Ü ü ö ö ű ú ű É Ö Á Í ö ö Í ü ö ö ö ö ö Í Ó Ó Á ö ö Í Í ö ö Ú Úö ö úö Á ö ö ű ö ú Íü ű Í ü ű Í ü ú ű ű É ö Ü ű ö ö ű ö ú Íü ű Í ü Í ö ú Í ö ö ö ö ö ú ö ö ö ö ö Í ö ű ö ú
Á Á É ö ó ö ü ó ú ű ö ú ó ü ö ü ú ú ö ö ű Ü ö ö ű í ó ű í í Ö í ű ű í ű ű í Í í ó ű Ű ű í Ö Ö Á Á Ű ú ö Ő ű ü í Ö í Ő ű ű Ú ó Ö ű í ö ű í ü ö ü ö É ö ö ű ü í Ú í í ö Ő ó ó Ö ó í Í ö ö ó Ö ű ó Í í í ö ö
Ü ú ő ó ö Ö ó ó ő Ö ú ő ö ó ő ó ö ö ú ó ő ö ö ő ő ö ó ú ő ö ö ő ó ö ó ö ö ö ó ó ö ó ó ú ú ö ő ú ö ó ó ó ö ö ö ö ú ö Ü Á ú ő É ó ő ö ú ő ő ő ú Ö ú ó ó ó ó ú ő ó ö ő ó Ü ú ő ő ö Ü ó ő ó Á Á Ü ő ö ö Ü ö ö
Á Ú ő ú Ö ó ó ó ő ő ó Ö ő ú ó Ö ú ú ó Ü ú ó ó ó ó ű ó ó Í ú ő É É ő ő ű Ü ő ú ó ő ó ú ú ó ó ó Ö ú ő ú ő ú ő Ö ő Ü ő ó ó ó Ö ú ő ó ó Í Á É É É Á Á É É ó ú ó ő ó ó ó ó Ó ó ű ő ű ó É ú ó Ö ő ú ó Á É Á Í ó
í ö ő Ü ő ü ö ö ö ő ö ü ő ó í ő ó ő ö ö Ö ö ó ó ő ö ö ö ő ö ö ö ü ö ö í ö ö ü ö ö ü ö ü ó ö ö ü ü í ö ö Ö ő ü ü ö ö ü ö ü őí ő ö ö ő ö ü ő ó ü ö ó í ő ü í ő ö ö ú ö ű ü ú ö ű ö ő ö ü Á ú ó ó ö ű ü í ó
ö ö ü ö ü Ö ö ó ö ö ü ó ö Ó Ó Ó ö ö Á ü ö Ö ü ö ü Ő í ö Ö í í ü Ű ó ö Ó Ö ö ú ü ö ű Í í ö ö ö ö Ó í ó Ö ü ÍÍ ö Ö ü ö Ü Ö Ö ó ó ó ö ö ö ö ö ü ö ü ó í Ö ü ö Ő ó ö í ö ó Ö í ö ö ö ü É ü ö í ú ú ó ü ö í ö
Í ö ö É Í ö ú ú Í ö Ö ú ö ú ú Ú ö ú Ö ú ú ú ú ú Ó ö ö ú ú ú Á ú Á ú ö Ú ö Ó ú Ú ö ö ö ú ö ö Á Í ö ö ú ö Í ö ö ö ö É ö ű ö Í ö ö ű ö É Á ö ö ö ö ú Í ö ö ú ö ö ú É Á Í ú ö ö ö ö Í Í ú Í Í Í É Í ű Í Í Í Í
ö ó ö ó ő ö ú ő í ó É Ü ü ó ó í ö ö ó Á ő ö ó ő í ü ú ö ö í ó ó í ö ó ó Ő Ű í ö ó ü ü ó ő ó ő ő ó í ó ó ó ó ú ó ö ó ö ö ö ó ü ó ü íő ó ó ó í ó ö ö ó ö í ő ű ú ö ö ó ü ú ó ő ó ó í ö ő ő í í ö ö í ó ő ó
ö ó ü ö ó ü í ó ó É ó ö ö ó ó ó ö ö ü É ü í ü ó í ö í ó ü ú ü ú Á Ó í ó í ö ö ó ó ó í ö ö í ó ó ó í ü ó É ó ó ó í É ú ü ö ű ó ó í ó ú Ó ú ó ó ö ö ú í ú ű ö í ó ű ü ü í ü ü í ó ü í ó í Á ó ó ú ó í ó ö ö
Ö Ú Á É É Í Á Ü Á É Ö Ö ő Ö Ö Ö É Ó Ö Ö Ó Ö Ö Ö Á Ű É É Ó Ó Ó Ö Ó ő Í ő Ó Ö Ö Ö Í Ö Ú Ó Ó Ó Ö Ö Ó Ó Í Í ö ú ö ű ö Á ö Í ő Á ö ü ö ö ü ö ü ö Ú ö Ö Ö Ö ő ő ő Ó ő ö Ö ÍÍ Ö Í Ö Ö Í Ö Ö Í Í ő Ö ö ő ő ú ö ü
Á Í Ü Ü Á ü Ü Á Á Í Ü Íú Í Ü Ű Í ü ü Í ű ú ú ü ü ü ú ú ű Á É Á Í ú ü ú ü ü Í Í ú Í ú Á É Ő Á ű ű ú ű Í ű ü ű ú ű ú ú Í ü ü ú É ű ü Í Í ú ú Í Ü Ő Á É Á ú ű ú ü Ú Í ü Í ú Í Í ú ú ű ú Í ú ű ű ü ü ü ú ü ü
í ú ő ö ö í ö ö ö ó ó ú Ó ó í ó ó ú ó ü í í ö í ú ú í ó í ő ú ö ó í í ó ö ő ó í ó í ó í ó ó ú ü ő ó ó í í ő í ú í ó ő ö ö ő ó ó ö Á ö ó ó ű ó ó ó ó í ö ó ö ú ó ó ó ó ü ö ö ű ú ö Ó ü ü í Á ó í ö ő ő í É
Ó Ú Ö É Ö Á Ú Ó É Ö É É Ö Á Á É ö ü ö í ö ö ő ó ö ö ő ő ö ó ö ű ő ő ö ö ű ö í ő í ű ö ü ű ö ó ö í ó í ű ó ű ö ő Á Á í ú ő ö ö í ó ú ó ú ó ú ó ú ó í ó í í ó ö ö Ö í ó ő ú ő ó ú Ö ű ő ö ö Á Á Ó ó í ó ó ö
Ő Ö ü ö ö ü ó ü ü ö Ö ó ó ó í ü ö ö ö ü í í ü ü í ö ö í í Ó ö Ó Ó Ő ü ű ü ó ó ű ö ú ó ó ó ö ó ó ö ó í í ö ú ö í ó ü ü ö í í ü ü ü ó í ü ú ö ó ö í ü í ú ü ó ó ű ö ú ó ó ó ö ó ó ö ó í í í Ü í í Ő í ü ö í
ó Ö Ö ü Í Í ó ü í ó í í ü Í ü ü í ó í ú ó í ó í ó ó ü í Á Á í Ó É í Ó ó Ó í Í í í ó í ó Í ó ü ü Ö ü ó í Ó ű Ó ó ó ü í ó í í Ó ú ó ó ó ó ü í ü Í Í ú í Í Ó ó í ü üó ó ü ó í ó ú í ü í Ó Í í Í í ó ó Á ó ó
Á Á Ó É ö á ű ö á á á á Í Í á ú á ú ö ö á ú á á á öí á á á á á ö á á á á á á á á á á ö á á á á ö á á Í á á á á Í áí á á á á ö á á á á á áí á á á á á ü á á ü á Í ú á á á á á á ú á ü ö É á á ü á á á ö á
Ú Á É í ő í ó ó ó í ö í ö ö ö í ö ö ö ö ö Ú ö ó ö ö ö í ö í ő ö í í ő ö ú ö ó ö í Á í ó ő ú í ő ő ú í í ó ő í ó ó í í ő ó ó ó ő ó ó ő ü í ü ó ü ő ó ő ó ü í ó í ő É ö ö ö ő ü ő óí ö ű ö ü ó ö ö ő í ó í
ű ö ú É Í Á ü É ó ű ö ú ú ő ó ó ö Í ő ó ó ó ó ó ö ó ő őí ö í ö ő ö ő Á Á É őí ő ü őí ü Á ó Á í í ó Á ó ó í ó ó ő Á É ö Ú ő ü Ö ó ö ó ö ö í Á ö ő ő ó ó ó ó ö í í í ú ó í ö ö ő ő ő Ö ő í ö ó ó ö í ö ö ő